“En… hoe gaat het eigenlijk met jou?”

Gistermiddag voerde ik een mooi gesprek met Marcel Garritsen, auteur van het boek “En… hoe gaat het eigenlijk met jou?” Hij deed uitgebreid onderzoek naar wat mantelzorgers nodig hebben om de intensieve zorg voor hun naasten goed te kunnen doen en vol te houden.

En zijn conclusie was: mantelzorgers verdienen meer steun, luisterende oren en aandacht van hun omgeving voor het belangrijke werk dat zij doen. Hoe gaan we dat organiseren? Marcel vraagt op diverse plekken de aandacht voor dit vraagstuk, steunt vele mantelzorgers, en vraagt ook in de politieke besluitvorming meer rekening te houden met de rol en positie van mantelzorgers. Ik steun zijn pleidooi hartgrondig!

In het gesprek hebben we een verbinding gelegd tussen mijn ervaringsverhaal, meebewegen bij levend verlies en zijn activiteiten. Die verbinding is er, we kunnen elkaar versterken en dat gaan we de komende periode dan ook doen. Mijn ervaringsverhaal zal het onderzoek van Marcel ondersteunen.

Dank je wel Marcel voor dit inspirerende gesprek, dank je wel voor de wijze waarop je mantelzorgers erkend en steunt in het werk dat ze verzetten.